Terug naar de basis: Daryl van Mieghem

,,Toen ik op mijn zesde ging voetballen, ben ik met mijn vader een aantal clubs afgegaan’’, vertelt Daryl van Mieghem. ,,Een kennis raadde AFC aan en toen we daar waren geweest, was de keuze snel gemaakt. Ik kende aanvankelijk niemand bij de club, maar ik voelde me er meteen thuis. Ik heb de hele jeugdafdeling bij AFC doorlopen, onderbroken door één jaartje FC Utrecht in de C’s. Ik keerde daarna terug en speelde ook in het eerste.’’
,,AFC is de grootste club van Amsterdam. Een traditieclub, waar ze de clubcultuur heel erg bewaken. Je merkt dat aan bepaalde zaken. Zo dragen de spelers van het eerste elftal een clubkostuum en wordt op trainingskampen altijd het clublied gezongen. Ook is er elk jaar een speciaal diner op 18 januari, de datum van de oprichting in 1895. Dat is alleen voor mannen, al hebben de vrouwen tegenwoordig een eigen diner.’’
,,Ik las pas dat de club de beste jeugdopleiding van alle amateurclubs heeft. Zelf heb ik echt een leuke tijd gehad bij AFC. Na drie seizoenen in het eerste heb ik de overstap gemaakt naar het betaalde voetbal. Met Excelsior speelden we vorig seizoen in het bekertoernooi tegen AFC en die wedstrijd was natuurlijk speciaal voor mij. Ik was licht geblesseerd, maar wilde heel graag spelen. De trainer begreep dat ook. We wonnen met 0-2 en ik scoorde beide doelpunten. Niemand bij AFC die me dat kwalijk nam.’’
,,Ik ben nog steeds lid van de club en als ik kan ga ik naar het eerste kijken. Ik woon op 500 meter van het complex. Dat ik nu in Rotterdam voetbal is bij AFC totaal geen issue. Ze volgen me allemaal. Als we gewonnen hebben en ik kom daar, spreken veel mensen me aan. Als we vanavond van Feyenoord winnen, zal ik inderdaad de volgende keer extra veel schouderklopjes krijgen in Amsterdam, haha.’’

In ‘Terug naar de basis’ vertellen spelers van Excelsior aan de hand van een jeugd(voetbal)foto over de eerste stappen in hun voetbalcarrière en de vereniging waar ze voor het eerst tegen een bal hebben getrapt.